Widzenie – efektywny proces formowania obrazu.
Oko jest narządem wzroku, ale widzenie to zasługa mózgu. Zjawisko ślepoty korowej – gdy oko działa poprawnie i nie jest uszkodzone, ale uszkodzenie mózgu uniemożliwia poprawne widzenie. Mózg potrafi „widzieć” także bez żadnych bodźców zewnętrznych (halucynacje, marzenia senne).
Zarówno halucynacje, iluzje, marzenia senne, mogą wydawać się w pełni prawdziwe, bowiem realność jest cechą, którą mózg wytwarza wewnątrz siebie.
W toku zbierania naszych doświadczeń uczymy się zasad spostrzegania, świat spostrzegamy zgodnie z zasadami funkcjonującymi w naszej kulturze.
Eksperyment George’a Strattona – gdy obraz nie jest odwrócony tylko podany wprost, mamy problemy z posługiwaniem się własnym ciałem, dotykaniem, docieraniem do celu, utrzymaniem równowagi.
Zmysł słuchu i równowagi
Człowiek słyszy dźwięki w najwęższym zakresie częstotliwości fal spośród wszystkich ssaków. Słuch człowieka wydaje się najlepiej dostosowany do częstotliwości ludzkiej mowy.
Słyszymy stereoskopowo, by móc lokalizować źródło dźwięku i oceniać jego odległość.