Osoby z zaburzoną teorią umysłu nie są zdolne do białego kłamstwa (czyli do ugryzienia się w język). Te białe kłamstwa funkcjonują w bardzo wielu sytuacjach społecznych.
Człowiek, realizując czynności, realizuje je zawsze w określonych warunkach sytuacyjnych. Ten system warunków, to w jakim układzie funkcjonujemy realizując cele, w psychologii nazywane jest sytuacją. Od elementów tego systemu zależy, w jaki sposób realizujemy zadanie. Sytuacja to więc układ czy system zmieniających się warunków.
Sytuacja to nie tylko to, co na zewnątrz. My, jako podmiot, zawsze jesteśmy elementem sytuacji i wnosimy całą swoją osobę i cechy fizyczne oraz psychiczne do systemu i one wpływają na to, jak będziemy funkcjonować.
W psychologii próbowano ocenić, z jakiego rodzaju sytuacjami człowiek ma do czynienia. Wyróżniono 3 rodzaje:
– optymalna
– normalna
– trudna
Optymalna – najlepsza sytuacja jaka może być, najłatwiejsza, idealne warunki do realizacji zadań. Łatwo możemy osiągnąć swój cel.
Trudna – wiadomo, całkowita odwrotność sytuacji optymalnej. Naruszona jest równowaga między naszymi możliwościami a tym, co dzieje się w otoczeniu. Osiągnięcie celu staje się dla nas dużo trudniejsze.
Im większa ilość sytuacji trudnych, tym więcej napięcia, i tym więcej czegoś, co również naukowcy nazywają stresem.
Sytuacja to jest element prowadzący do stresu. Stresem nie jest to, co dzieje się na zewnątrz – jest to nasza odpowiedź na trudności życia codziennego.