Psychologia akademicka próbuje opisać zachowanie człowieka, wyjaśnić dlaczego tak a nie inaczej pewne procesy przebiegają i dlaczego ludzie tak się zachowują. Mówimy o zachowaniu, czyli o tym, co możemy zaobserwować u innych, ale również mamy cały kontekst społeczny – relacje między ludźmi, dlaczego w różnych grupach zachowujemy się inaczej, jak inni na nas wpływają, itd.
Główne trzy źródła wiedzy:
STUDIUM PRZYPADKU – badanie historii i zachowania jednej osoby
BADANIA KORELACYJNE – szukanie związku przyczynowo-skutkowego
BADANIA EKSPERYMENTALNE – do robienia eksperymentów trzeba mieć odpowiednie zaplecze i środki finansowe
Nie zawsze psychologia naukowa jest zgodna z potoczną wiedzą!
Historia psychologii sięga filozofii i teologii. Współcześnie psychologia jest powiązana z biologią i medycyną.
Nie ma na gruncie psychologii naukowej pojęcia „duszy”. Mówi się o psychice, w wielu nurtach jest wskazane powiązanie zjawisk psychicznych z układem nerwowym. Wiedza o układzie nerwowym nie wyczerpuje całej złożoności ludzkiej psychiki, ale u podłoża psychiki można znaleźć te elementy nauk medycznych. Poszukuje się np. neurofizjologicznych podstaw pamięci. Gdzie ona tak naprawdę się mieści? Co powoduje w pewnych warunkach utratę pamięci?
Z drugiej strony psychologia czerpie z nauk społecznych – bliska jest socjologia i jej wiedza. Nowy kierunek na UW to kognitywistyka – połączenie psychologii, biologii, socjologii i informatyki.
Psychologia czerpie też z antropologii, lingwistyki.
Psychologia cały czas się zmienia, systematycznie ta wiedza się poszerza. Po II wojnie światowej stała się dyscypliną chętnie wybieraną na studiach.
Psychologia pragmatyczna, psychologia rozwojowa (od momentu narodzenia do śmierci), psychologia społeczna – główne kierunki akademickie