Aktywność – to, ile chcemy robić, jak dynamicznie, jak szybko, jak często. Mówimy o pewnej przeciętnej tendencji życiowej, nie wymuszonej np. przez zbliżający się egzamin czy koncert. Gdy będzie się działo zbyt dużo, to bardzo szybko spadnie efektywność naszego działania.
Jednostki silnie reaktywne wykazują małe zapotrzebowanie na bodźce. Oczywiście dla nich też jest dostępna duża aktywność, ale aby ją osiągnąć, muszą dużo popracować.
Inne składowe temperamentu:
– szybkość reakcji (czas latencji, czas utajenia) – jak szybko pojawi się reakcja na bodziec?
– ruchliwość reakcji – plastyczna zdolność przestawiania się między jedną reakcją a drugą
Fizjologiczne podłoże temperamentu:
– typ układu nerwowego, właściwości kory mózgowej
– wpływ układu hormonalnego
– determinacja biologiczna – pewne cechy temperamentu można zaobserwować już w okresie prenatalnym
Rola temperamentu w działaniu:
– osoby z silnym układem nerwowym lepiej radzą sobie z sytuacjami stresowymi. Osoby ze słabym typem układu nerwowego muszą więcej popracować