Faza krytyczna – sytuacja zdecydowanie się pogarsza, faza ta pojawia się wraz ze wzrostem pobudzenia naszego organizmu. Stwierdzamy pojawienie się nowych czynników i widzimy, że nasze działania są nieskuteczne. Pojawia się próg odporności na stres – granica miedzy dobrym i efektywnym działaniem a takim, które może nie doprowadzić do rozwiązania problemu. Stopniowo pogarsza się jakość naszych działań i nie jesteśmy już tak efektywni jak wcześniej. Zaczynamy się miotać między różnego typu czynnościami. Zaczyna występować pewna sztywność w myśleniu. Koncentrujemy się na drobiazgach, zaczynamy je analizować, natomiast nie potrafimy przejść do uogólnienia. Pojawia się działanie zwane fiksacją. Mamy tendencję do porzucania trudnych dróg i szukania łatwiejszych sposobów rozwiązania i działania. Często wtedy rezygnujemy z celów najwyższych i schodzimy coraz niżej. Pojawiają się problemy z koncentracją uwagi oraz zdecydowanie nasilają się emocje. Przyspieszamy tempo wypowiedzi. Emocje zaczynają dezorganizować działanie naszych procesów poznawczych. Wiemy na przykład, że czegoś się uczyliśmy, coś czytaliśmy, ale nie potrafimy sobie tego przypomnieć i przez to wzrasta jeszcze bardziej pobudzenie. Na tym etapie da się jeszcze jednak rozwiązywać zadania – gorzej, trudniej, większym kosztem, ale jesteśmy w stanie to robić.
Skoro już tutaj zajrzałeś / zajrzałaś / zajrzałoś, to pewnie dlatego, że interesujesz się psychologią i wszystkimi związanymi z nią kwestiami. Pozwól, że w tej notce (pewnie będzie trochę długa…) podsumuję krótko, jakie informacje poznasz, czytając notki. Są to krótkie pisemne wykładziki, podzielone na części i kategorie według tematów, tak żeby ułatwić ci przebrnięcie przez ten cały ogrom materiału.
Psychologia jako praktyka społeczna: co to jest psychologia potoczna, jakie są jej cechy (wiedza gorąca, wiedza zimna, itd.), co to jest dusza, psychika (co to znaczy, że człowiek jest jednością psychofizyczną?), czym zajmuje się psychologia społeczna, co to jest i jak rozumiemy pojęcie sytuacji społecznej
Wpływ społeczny: co to jest, kiedy mamy z nim do czynienia, dlaczego człowiek jest istotą społeczną, jakie potrzeby są zaspokajane w obecności innych osób, jakie są reguły wpływu społecznego (wzajemności, autorytetu, niedostępności, wzbudzania sympatii, społeczny dowód słuszności), jakie są zalety i niebezpieczeństwa automatycznego reagowania, jak brzmi reguła wzajemności, zasada kontrastu, przykłady działania reguły wzajemności, co wzmacnia chęć korzystania z przykładu innych osób (społeczny dowód słuszności). Reguła konsekwencji – dlaczego lubimy ludzi konsekwentnych? Z czym kojarzy się brak konsekwencji? Dlaczego deklaracja na piśmie ma większą moc? Brzmienie reguły niedostępności. Eksperyment Milgrama (w regule autorytetu). Reguła lubienia i sympatii. Po co mówimy innym komplementy? Czy je lubimy, czy umiemy ich słuchać? Pozytywne skojarzenia w budowaniu wzajemnej sympatii / antypatii.
Komunikacja społeczna: na czym polega proces porozumiewania się? Dlaczego ludzie chcą komunikować się ze sobą? Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i kompetencji językowej. Co to znaczy, że skutecznie potrafimy się porozumiewać? Rodzaje komunikacji (werbalna i niewerbalna). Dlaczego zachowała się komunikacja niewerbalna i do czego służy? Funkcje komunikacji niewerbalnej. Co to znaczy, że jest naruszona czyjaś przestrzeń osobista? Co to jest przestrzeń osobista? Funkcje języka. Rodzaje wypowiedzi (dyrektywy, stwierdzenia). Dlaczego intencja i interpretacja powinny być zgodne w komunikacji werbalnej? Rozumienie pojęcia komunikowania wprost. Cechy komunikowania pośredniego. Umiejętność słuchania. Jakie są cechy charakterystyczne tego, że porozumiewamy się między sobą? Pojęcie ujawniania siebie w rozmowie, czym ryzykujemy kiedy o sobie mówimy, itd. Co to jest niewinne kłamstwo i kiedy je stosujemy? Jakie są konsekwencje kłamstwa?
Autoprezentacja: na czym polega, w jakich sytuacjach ją stosujemy, po co to robimy? Czy autoprezentacja jest dobra czy zła? Kiedy przestajemy o nią dbać, od czego to zależy? Taktyki autoprezentacyjne i techniki autoprezentacyjne – umieć wymienić i podać przykłady sposobów na stworzenie własnego wizerunku. Co to jest norma skromności? Porażki autoprezentacyjne, zakłopotanie.