Procesy poznawcze – sposoby postrzegania informacji przez człowieka. Gromadzimy informacje, przetwarzamy i wytwarzamy nowe, dzięki temu jesteśmy w stanie funkcjonować w świecie.
Procesy poznawcze są realizowane przez percepcję (spostrzeganie), uwagę (wyciąganie ważnych bodźców), pamięć (pozwala magazynować informacje), uczenie się (sposób zdobywania informacji) i myślenie. Człowiek jako jedyny w świecie zwierząt nauczył się efektywnego myślenia.
Nasz wiek nazywany jest wiekiem informacji – dane szybko zmieniają się i wymagają szybkiego i intensywnego przetwarzania. Sami często nie dajemy sobie z tym rady, a wiele urządzeń działa oszukująco na nasze zmysły. Tak się dzieje, że z filozoficznego i psychologicznego punktu widzenia to co spostrzegamy jest zawsze subiektywne, jedyne, niepowtarzalne dla każdego człowieka.
Percepcja
Człowiek współczesny jest istotą przetwarzającą informacje. Procesy poznawcze zapewniają nam poznanie świata. Nasz mózg nie znosi pustki, zawsze w nim coś się dzieje.
Rodzaje procesów poznawczych:
– percepcja
– uwaga – niezbędny do wybrania spośród wielu danych tych, które są dla nas ważne
– pamięć – to, co gromadzimy, przechowujemy i potrafimy w razie potrzeby wydobyć
– uczenie się
– myślenie
Procesem poznawczym NIE JEST inteligencja!
Skoro już tutaj zajrzałeś / zajrzałaś / zajrzałoś, to pewnie dlatego, że interesujesz się psychologią i wszystkimi związanymi z nią kwestiami. Pozwól, że w tej notce (pewnie będzie trochę długa…) podsumuję krótko, jakie informacje poznasz, czytając notki. Są to krótkie pisemne wykładziki, podzielone na części i kategorie według tematów, tak żeby ułatwić ci przebrnięcie przez ten cały ogrom materiału.
Psychologia jako praktyka społeczna: co to jest psychologia potoczna, jakie są jej cechy (wiedza gorąca, wiedza zimna, itd.), co to jest dusza, psychika (co to znaczy, że człowiek jest jednością psychofizyczną?), czym zajmuje się psychologia społeczna, co to jest i jak rozumiemy pojęcie sytuacji społecznej
Wpływ społeczny: co to jest, kiedy mamy z nim do czynienia, dlaczego człowiek jest istotą społeczną, jakie potrzeby są zaspokajane w obecności innych osób, jakie są reguły wpływu społecznego (wzajemności, autorytetu, niedostępności, wzbudzania sympatii, społeczny dowód słuszności), jakie są zalety i niebezpieczeństwa automatycznego reagowania, jak brzmi reguła wzajemności, zasada kontrastu, przykłady działania reguły wzajemności, co wzmacnia chęć korzystania z przykładu innych osób (społeczny dowód słuszności). Reguła konsekwencji – dlaczego lubimy ludzi konsekwentnych? Z czym kojarzy się brak konsekwencji? Dlaczego deklaracja na piśmie ma większą moc? Brzmienie reguły niedostępności. Eksperyment Milgrama (w regule autorytetu). Reguła lubienia i sympatii. Po co mówimy innym komplementy? Czy je lubimy, czy umiemy ich słuchać? Pozytywne skojarzenia w budowaniu wzajemnej sympatii / antypatii.
Komunikacja społeczna: na czym polega proces porozumiewania się? Dlaczego ludzie chcą komunikować się ze sobą? Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i kompetencji językowej. Co to znaczy, że skutecznie potrafimy się porozumiewać? Rodzaje komunikacji (werbalna i niewerbalna). Dlaczego zachowała się komunikacja niewerbalna i do czego służy? Funkcje komunikacji niewerbalnej. Co to znaczy, że jest naruszona czyjaś przestrzeń osobista? Co to jest przestrzeń osobista? Funkcje języka. Rodzaje wypowiedzi (dyrektywy, stwierdzenia). Dlaczego intencja i interpretacja powinny być zgodne w komunikacji werbalnej? Rozumienie pojęcia komunikowania wprost. Cechy komunikowania pośredniego. Umiejętność słuchania. Jakie są cechy charakterystyczne tego, że porozumiewamy się między sobą? Pojęcie ujawniania siebie w rozmowie, czym ryzykujemy kiedy o sobie mówimy, itd. Co to jest niewinne kłamstwo i kiedy je stosujemy? Jakie są konsekwencje kłamstwa?
Autoprezentacja: na czym polega, w jakich sytuacjach ją stosujemy, po co to robimy? Czy autoprezentacja jest dobra czy zła? Kiedy przestajemy o nią dbać, od czego to zależy? Taktyki autoprezentacyjne i techniki autoprezentacyjne – umieć wymienić i podać przykłady sposobów na stworzenie własnego wizerunku. Co to jest norma skromności? Porażki autoprezentacyjne, zakłopotanie.