Pamięć jako proces – to, co musi się stać, aby został trwały ślad pamięciowy.
Fazy i jednocześnie rodzaje pamięci:
– pamięć ultrakrótka (sensoryczna) – to, co znajduje się w naszym polu widzenia/słyszenia, czyli prosty bodziec, który do 2-7 sekund może zniknąć albo zostać przekazany do zapamiętania
– pamięć krótkotrwała – przechowujemy w niej informacje do kilkudziesięciu sekund. Mamy świadomy dostęp do tej pamięci.
– pamięć długotrwała – związana ze zmianą w obrębie syntezy DNA i RNA, czas przechowywania danych teoretycznie nieograniczony. Czasami nie mamy świadomego dostępu do tej pamięci!
Konsolidacja – to, co jest w pamięci krótkotrwałej, musi zostać skonsolidowane (tzn. trzeba się na tym skupić), żeby trafiło do pamięci długotrwałej.
Pamięć – mechanizm pozwalający nam przechowywać doświadczenie i informacje, gromadzić je i wykorzystywać w życiu. Fazy pamięci: zapamiętywanie, przechowywanie, odtwarzanie.
Konsolidacja
Proces przekształcania danych zawartych w pamięci krótkotrwałej w długotrwałą nazywany jest konsolidacją. Proces ten wymaga skupienia uwagi i powtarzania. Te trwałe ślady pamięciowe muszą być w razie potrzeby odnalezione i wciągnięte do tzw. pamięci roboczej. Struktury w mózgu odpowiedzialne za proces konsolidacji danych jest hipokamp.
Skoro już tutaj zajrzałeś / zajrzałaś / zajrzałoś, to pewnie dlatego, że interesujesz się psychologią i wszystkimi związanymi z nią kwestiami. Pozwól, że w tej notce (pewnie będzie trochę długa…) podsumuję krótko, jakie informacje poznasz, czytając notki. Są to krótkie pisemne wykładziki, podzielone na części i kategorie według tematów, tak żeby ułatwić ci przebrnięcie przez ten cały ogrom materiału.
Psychologia jako praktyka społeczna: co to jest psychologia potoczna, jakie są jej cechy (wiedza gorąca, wiedza zimna, itd.), co to jest dusza, psychika (co to znaczy, że człowiek jest jednością psychofizyczną?), czym zajmuje się psychologia społeczna, co to jest i jak rozumiemy pojęcie sytuacji społecznej
Wpływ społeczny: co to jest, kiedy mamy z nim do czynienia, dlaczego człowiek jest istotą społeczną, jakie potrzeby są zaspokajane w obecności innych osób, jakie są reguły wpływu społecznego (wzajemności, autorytetu, niedostępności, wzbudzania sympatii, społeczny dowód słuszności), jakie są zalety i niebezpieczeństwa automatycznego reagowania, jak brzmi reguła wzajemności, zasada kontrastu, przykłady działania reguły wzajemności, co wzmacnia chęć korzystania z przykładu innych osób (społeczny dowód słuszności). Reguła konsekwencji – dlaczego lubimy ludzi konsekwentnych? Z czym kojarzy się brak konsekwencji? Dlaczego deklaracja na piśmie ma większą moc? Brzmienie reguły niedostępności. Eksperyment Milgrama (w regule autorytetu). Reguła lubienia i sympatii. Po co mówimy innym komplementy? Czy je lubimy, czy umiemy ich słuchać? Pozytywne skojarzenia w budowaniu wzajemnej sympatii / antypatii.
Komunikacja społeczna: na czym polega proces porozumiewania się? Dlaczego ludzie chcą komunikować się ze sobą? Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i kompetencji językowej. Co to znaczy, że skutecznie potrafimy się porozumiewać? Rodzaje komunikacji (werbalna i niewerbalna). Dlaczego zachowała się komunikacja niewerbalna i do czego służy? Funkcje komunikacji niewerbalnej. Co to znaczy, że jest naruszona czyjaś przestrzeń osobista? Co to jest przestrzeń osobista? Funkcje języka. Rodzaje wypowiedzi (dyrektywy, stwierdzenia). Dlaczego intencja i interpretacja powinny być zgodne w komunikacji werbalnej? Rozumienie pojęcia komunikowania wprost. Cechy komunikowania pośredniego. Umiejętność słuchania. Jakie są cechy charakterystyczne tego, że porozumiewamy się między sobą? Pojęcie ujawniania siebie w rozmowie, czym ryzykujemy kiedy o sobie mówimy, itd. Co to jest niewinne kłamstwo i kiedy je stosujemy? Jakie są konsekwencje kłamstwa?
Autoprezentacja: na czym polega, w jakich sytuacjach ją stosujemy, po co to robimy? Czy autoprezentacja jest dobra czy zła? Kiedy przestajemy o nią dbać, od czego to zależy? Taktyki autoprezentacyjne i techniki autoprezentacyjne – umieć wymienić i podać przykłady sposobów na stworzenie własnego wizerunku. Co to jest norma skromności? Porażki autoprezentacyjne, zakłopotanie.