Najlepiej zapamiętujemy informacje odnoszące się do naszej osoby. To, co nas dotyczy, zapamiętujemy szybciej, bardziej trwale.
Obraz własnej osoby odsłania się na podobieństwo góry lodowej – w danej sytuacji ukazuje się tylko niewielki obszar.
Osobowość – kolejne pojęcie, które w potocznym języku pojawia się bardzo często.
Bardziej naukowo – osobowość wpływa na kierunek naszego życia. Osobowość może być rozumiana jako zbiór cech charakteryzujących danego człowieka.
Teoria poznawcza osobowości – nie mówi się o osobowości jako o zbiorze cech, ale jako o zbiorze doświadczeń, który tworzy się i kumuluje w toku naszego życia. Osobowość może mieć różny stopień złożoności i bogactwa. Jest to uporządkowane skumulowane doświadczenie.
Z jednej strony osobowość jawi nam się jako struktura, z drugiej jest to system, w którym cały czas coś się zmienia.
Poznawcze podejście do osobowości – osoba traktowana jest jako pewna całość, teorie koncentrują się na pojęciu JA (obrazie własnej osoby), które odpowiedzialne jest za nadawanie sensu doświadczeniom.
Osobowość jest traktowana jako system wiedzy osobistej, wykorzystywanej przy interpretacji doświadczenia i sterowaniu zachowaniem, jest to wiedza naturalna (poboczna, intuicyjna), gorąca (silnie związana z emocjami), często słabo uświadamiana, o charakerze pragmatycznym.