W biologii: jeżeli organizmy żywe spotykają się z czynnikami dla nich szkodliwymi, to zawsze powoduje to określoną reakcję organizmu.
Stres to to, co dzieje się w nas na skutek sytuacji trudnej. Czynniki zewnętrzne nazywamy stresorem lub sytuacją trudną. Mówiąc „doświadczyłem stresu” mówimy o sobie!
Fazy stresu:
– faza reakcji instrumentalnej (mobilizacji
– faza sytuacji krytycznej
– faza obrony przed stresem
Nie ma człowieka, który nie doświadczyłby stresu, bo to jest wzrost mobilizacji do działania. Nie zawsze stres jest negatywny. Pytanie, o jakim nasileniu jest to stres i jak radzimy sobie z napięciem.
Faza reakcji instrumentalnej – jedyna pozytywna faza – powoduje zwiększoną gotowość do działania. Poziom pobudzenia całego organizmu jest bardzo umiarkowany, funkcjonujemy troszeczkę energiczniej, ale daje to dobre efekty. Dążymy do osiągnięcia celu i przezwyciężenia stresu. Cały nasz organizm ulega większej mobilizacji. Mobilizację możemy zaobserwować przede wszystkim na poziomie ruchowym – ruch jest bardziej dynamiczny, ale w pełni kontrolowany. Mamy tendencję do zwiększania tempa działań. Na poziomie procesów myślowych, pamięci, spostrzegania, uwagi – obserwuje się większą intensywność. Ludzie w tej fazie stresu mają większą zdolność do poznawania i dokonywania odkryć. Wykorzystujemy w pełni nasze możliwości. Człowiek, działając w tej fazie stresu, jest elastyczny, co pozwala na omijanie przeszkód i znajdowanie nowych rozwiązań. Jesteśmy w stanie pomijać poboczne cele i realizować cel główny. Oczywiście, emocje ulegają pewnemu pobudzeniu, jednak w pełni je kontrolujemy.