Naukowcy, badając sztukę, spłaszczają temat, artyści zaś, próbując zajmować się nauką, przyjmują żargon naukowy, a stając się naukowcami przestają być artystami.
Szkoły artystyczne, ucząc warsztatu, mogą sprzyjać rozwojowi zdolności lub go tłumić w niekorzystnych warunkach. Mogą pobudzać lub zabijać wyobraźnię, indywidualizować lub niwelować, itd. Podstawową zasadą powinno być “primum non nocere” (po pierwsze nie szkodzić).
Fazy rozwoju muzycznego
1. Okres prenatalny – 5-6 rok życia – rozbudzanie zainteresowania muzyką, rozwój pierwszego czynnika, czyli wrażliwości sensoryczno-emocjonalnej:
– do 15 miesiąca życia – pierwsze zalążki tej wrażliwości
– do 3 roku życia – rozwijanie wrażliwości poznawczej, uczenie słuchania muzyki
– do 5 roku życia – rozwój pamięci i wyobraźni muzycznej, poznawanie pewnych elementów muzyki
2. Od 6 do 14 roku życia – rozwijanie sprawności techniczno-wykonawczej (aparat gry), przyswajanie wiedzy z zakresu muzyki, w tym okresie występuje duża koncentracja na wynikach, elementach rywalizacji, itd. Rozwija się słuch harmoniczny, poczucie tonalne.
– 6-9 rok życia – okres kluczowy dla rozwoju techniki wykonawczej
3. 15 – 25 rok życia – kształtowanie bardzo świadomego stosunku do muzyki, odkrywanie własnego pojmowania wartości muzyki, czas twórczego funkcjonowania. Pełny świat doznań artystycznych
Wpływ nauki muzyki na rozwój – były w USA robione badania, w których stwierdzono, że przedszkolaki uczące się gry na fortepianie wykształciły większą zdolność do myślenia przestrzennego i abstrakcyjnego. 80% z tych dzieci zdobywało więcej punktów w testach wieloprzedmiotowych.
Powiązano umiejętność gry na instrumencie ze zdolnościami matematycznymi. Edukacja muzyczna wpłynęła pozytywnie na osiągnięcia matematyczne.
Zespół nieadekwatnych osiągnięć – wszystkie możliwości we wczesnym okresie rozwoju, które nie zostały wykorzystane, rozwinięte.
Skoro już tutaj zajrzałeś / zajrzałaś / zajrzałoś, to pewnie dlatego, że interesujesz się psychologią i wszystkimi związanymi z nią kwestiami. Pozwól, że w tej notce (pewnie będzie trochę długa…) podsumuję krótko, jakie informacje poznasz, czytając notki. Są to krótkie pisemne wykładziki, podzielone na części i kategorie według tematów, tak żeby ułatwić ci przebrnięcie przez ten cały ogrom materiału.
Psychologia jako praktyka społeczna: co to jest psychologia potoczna, jakie są jej cechy (wiedza gorąca, wiedza zimna, itd.), co to jest dusza, psychika (co to znaczy, że człowiek jest jednością psychofizyczną?), czym zajmuje się psychologia społeczna, co to jest i jak rozumiemy pojęcie sytuacji społecznej
Wpływ społeczny: co to jest, kiedy mamy z nim do czynienia, dlaczego człowiek jest istotą społeczną, jakie potrzeby są zaspokajane w obecności innych osób, jakie są reguły wpływu społecznego (wzajemności, autorytetu, niedostępności, wzbudzania sympatii, społeczny dowód słuszności), jakie są zalety i niebezpieczeństwa automatycznego reagowania, jak brzmi reguła wzajemności, zasada kontrastu, przykłady działania reguły wzajemności, co wzmacnia chęć korzystania z przykładu innych osób (społeczny dowód słuszności). Reguła konsekwencji – dlaczego lubimy ludzi konsekwentnych? Z czym kojarzy się brak konsekwencji? Dlaczego deklaracja na piśmie ma większą moc? Brzmienie reguły niedostępności. Eksperyment Milgrama (w regule autorytetu). Reguła lubienia i sympatii. Po co mówimy innym komplementy? Czy je lubimy, czy umiemy ich słuchać? Pozytywne skojarzenia w budowaniu wzajemnej sympatii / antypatii.
Komunikacja społeczna: na czym polega proces porozumiewania się? Dlaczego ludzie chcą komunikować się ze sobą? Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i kompetencji językowej. Co to znaczy, że skutecznie potrafimy się porozumiewać? Rodzaje komunikacji (werbalna i niewerbalna). Dlaczego zachowała się komunikacja niewerbalna i do czego służy? Funkcje komunikacji niewerbalnej. Co to znaczy, że jest naruszona czyjaś przestrzeń osobista? Co to jest przestrzeń osobista? Funkcje języka. Rodzaje wypowiedzi (dyrektywy, stwierdzenia). Dlaczego intencja i interpretacja powinny być zgodne w komunikacji werbalnej? Rozumienie pojęcia komunikowania wprost. Cechy komunikowania pośredniego. Umiejętność słuchania. Jakie są cechy charakterystyczne tego, że porozumiewamy się między sobą? Pojęcie ujawniania siebie w rozmowie, czym ryzykujemy kiedy o sobie mówimy, itd. Co to jest niewinne kłamstwo i kiedy je stosujemy? Jakie są konsekwencje kłamstwa?
Autoprezentacja: na czym polega, w jakich sytuacjach ją stosujemy, po co to robimy? Czy autoprezentacja jest dobra czy zła? Kiedy przestajemy o nią dbać, od czego to zależy? Taktyki autoprezentacyjne i techniki autoprezentacyjne – umieć wymienić i podać przykłady sposobów na stworzenie własnego wizerunku. Co to jest norma skromności? Porażki autoprezentacyjne, zakłopotanie.