Struktury czynnościowe – inaczej programy działania – zasady postępowania, którymi człowiek w życiu się kieruje. Nasze normy i reguły życia społecznego, które przejęliśmy w trakcie wychowania. Co wolno, czego nie wolno, jak należy się zachowywać, proces internacjonalizacji i przejęcia norm zewnętrznych. Ogólne zasady postępowania przybierające postać norm. Zasady wyrażone są w postaci pewnych stałych cech zachowania – dominujący, agresywny, lojalny, systematyczny, uczciwy, drobiazgowy. System takich zasad nazywany jest charakterem.
Struktury emocjonalno-motywacyjne – emocjonalna ocena rzeczywistości innych osób, to co lubimy, czego nie lubimy. Względnie stałe ustosunkowanie emocjonalne człowieka wobec elementów rzeczywistości oraz względnie stałe tendencje motywacyjne, wyrażające się głównymi kierunkami naszych działań. U ich podstaw stoi indywidualna hierarchia wartości (sieć wartości). Najważniejsze wartości są na szczycie piramidy, im niżej tym więcej wartości, ale są one dla nas mniej istotne.
Dwa poziomy mechanizmów regulacyjnych w osobowości:
– poziom mechanizmów podstawowych, związanych ze sferą emocjonalno-popędową
– wyższy poziom regulacji – poziom struktur poznawczych