Inteligencja cz 2

Pojęcia „inteligent” i „inteligencja”
Inteligent – pojęcie zaczerpnięte z  socjologii. Piłsudski nie miał dobrego zdania o inteligencji jako klasie społecznej (inteligent jako wykształciuch niepracujący).
Ludzie różnią się między sobą sprawnością myślenia, w tym rozumowania i rozwiązywania problemów. Różnice te są względnie stałe i ujawniają się w wielu sytuacjach i typach zadań.
Międzosobnicza zmienność i wewnątrzosobnicza stałość ludzkich sprawności umysłowych, to fakty, które skłoniły psychologów do wniosku… (nie zdążyłem spisać!)
Pojęcie inteligencji jest definiowane na wiele sposobów.
Koniec XIX wieku to prawdziwy początek zainteresowania inteligencją.
F. Galton: człowiek genialny to człowiek zdolny do bardzo wytężonej pracy, wytężonego wysiłku, który jest jego pasją i zainteresowaniem. Włożył do pojęcia geniuszu wrażliwość na bodźce z otoczenia – coś, co nie mieści się współcześnie w pojęciu inteligencji. Jego zasługą było to, że w ogóle zwrócił uwagę i rozpoczął dyskusję na temat zdolności człowieka.
We Francji Albert Binet podjął się opracowania testów do diagnozy dzieci opóźnionych umysłowo, niezdolnych do korzystania z nauki w szkołach publicznych. Mimo ściśle praktycznego celu, Binet rozpoczął od definicji inteligencji i rozważań teoretycznych.
Wg Bineta, inteligencja to: dokonywanie sądów, myślenie ukierunkowane na rozwiązanie zadania, przystosowanie do zadania, kontrolowanie.