Emocje cz 1

Ciało migdałowate – struktura w mózgu odpowiedzialna za zdolność oceny emocjonalnej. W przypadku uszkodzenia tego narządu tracimy zdolność oceny emocjonalnej, wówczas nie jesteśmy w stanie określić np. czy bliska nam osoba (np. małżonek) jest dla nas ważna, czy też nie. Stan taki nazywa się ślepotą uczuciową.
Bez emocji nie wiemy, co inne osoby i przedmioty znaczą w naszym życiu.
Regulacyjna forma emocji – w regulacji stosunków między podmiotem a otoczeniem uczestniczą procesy emocjonalne.
Emocja to proces obejmujący: pobudzenie fizjologiczne, interpretację poznawczą, ekspresję behawioralną.
Każdy proces emocjonalny ma swoje cechy: znak emocjonalny (zabarwienie emocjonalne, można powiedzieć – od przyjemnych do negatywnych), intensywność emocji (pobudzenie emocjonalne, jego poziom jest różny w zależności od sytuacji, od strony układu nerwowego jest to jego aktywacja – bardzo intensywne doświadczanie emocji nie musi być wyraźnie obserwowane na zewnątrz w naszym zachowaniu! Na przykład reakcją na strach może być zamarcie w bezruchu).
Reakcje emocjonalne:
– steniczne – taka rekcja emocjonalna, gdy będziemy się bardzo aktywnie zachowywać
– asteniczne – emocje powodujące bierność zachowania
Treść emocji – są to rodzaje emocji, np. strach, lęk, zadowolenie. Emocje mogą być proste lub złożone (np. miłość, którą stanowi de facto cała skala uczuć).