Rok: 2015

Geny czy środowisko? – do 60% sprawności intelektualnej to uwarunkowania genetyczne – odziedziczalność inteligencji wzrasta liniowo – w niemowlęctwie 20% – w dzieciństwie 40% – w okresie dorosłości dochodzi do 60% Wczesne wspieranie rozwoju intelektualnego: – kontakt z rodzicami – kontakt dotykowy – naturalny sposób karmienia – wspólne czytanie, opowiadanie bajek, rozmowy – wsparcie emocjonalne – zachęcanie do eksplorowania świata – współtowarzyszenie rodziców w zdobywaniu nowych doświadczeń Przeszkadzają: – zbyt … Czytaj dalej →

Inteligencja to bardzo ogólna zdolność człowieka, obejmująca zdolność rozumowania, planowania, rozwiązywania problemów, myślenia abstrakcyjnego, rozumienia złożonych kwestii, itd. – czyli zdolność radzenia sobie ze złożonością sytuacji i radzenia sobie w nowych sytuacjach. Potoczne rozumienie inteligencji: – inteligencja przejawia się w 3 wymiarach: – umiejętność rozwiązywania problemów praktycznych – zdolności werbalne – poziom kompetencji społecznych Struktura inteligencji Inteligencja składa się z: Czynnika ogólnego – główny składnik tkwiący u podłoża wszelkiej aktywności … Czytaj dalej →

Skrajne bieguny inteligencji: – upośledzenie umysłowe (2% populacji) – rozwój powyżej przeciętnej (2% populacji) Definicja inteligencji: Definiując inteligencję jako cechę psychiczną psychologowie musieli zmierzyć się z samym pojęciem cechy. Oprócz cechy psychicznej, inteligencja jest cechą zgeneralizowaną, która przejawia się w różnych zakresach naszego działania. Inteligencja to konstrukt teoretyczny odnoszący się do względnie stałych warunków wewnętrznych człowieka, determinujących efektywność działania, wymagających udziału procesów poznawczych. Inteligencja to ogólna zdolność adaptacji do nowych … Czytaj dalej →

Wprowadzenie pojęcia „iloraz inteligencji” – 1914 r. William Stern – niem. Intelligenz quotient. Angielskie określenie – „intelligence quotient” – IQ. Termin ten wziął się z potrzeby mierzenia sprawności umy8słowej. Z odkryć Bineta bardzo szybko skorzystali Amerykanie. Wiek umysłowy: iloraz inteligencji = wiek umysłowy / wiek życia x 100. Wiek umysłowy to średni wiek, w którym przeciętne jednostki osiągają dany wynik. Obecnie stosuje się przede wszystkim tzw. dewiacyjny iloraz inteligencji, czyli … Czytaj dalej →

Pojęcia „inteligent” i „inteligencja” Inteligent – pojęcie zaczerpnięte z  socjologii. Piłsudski nie miał dobrego zdania o inteligencji jako klasie społecznej (inteligent jako wykształciuch niepracujący). Ludzie różnią się między sobą sprawnością myślenia, w tym rozumowania i rozwiązywania problemów. Różnice te są względnie stałe i ujawniają się w wielu sytuacjach i typach zadań. Międzosobnicza zmienność i wewnątrzosobnicza stałość ludzkich sprawności umysłowych, to fakty, które skłoniły psychologów do wniosku… (nie zdążyłem spisać!) Pojęcie … Czytaj dalej →

Na gruncie psychologii pojęcie inteligencji nie jest wcale dokładnie opisane. O tym pojęciu zaczęto mówić dopiero na początku XX wieku. Historia takiego zainteresowania sprawnością działania sięga jednak wiele tysięcy lat wstecz. Próbowano testować sprawność umiejętności i kompetencji ludzi już ponad 4000 lat temu w Chinach. Testowano tam urzędników państwowych. Gdy misjonarze angielscy opublikowali swoje spostrzeżenia na ten temat, inni, np. Amerykanie, zaczęli się wzorować w tym względzie na Chińczykach. Współcześnie … Czytaj dalej →

Zmiany temperamentu: – osoba o słabszym typie układu nerwowego może się „zahartować” w sytuacji trudnego zadania – u osób starszych może się pojawiać większa reaktywność Były robione badania nad tym, czy dieta może wpływać na cechy temperamentalne. W porównaniu z XIX wiekiem, współcześnie znacznie wzrosło spożycie cukru – po dostarczeniu słodkich produktów wzrasta dynamika działania. Niektórzy, np. górale, reagują w podobny sposób po spożyciu alkoholu. Temperament a narodowość – to … Czytaj dalej →

Styl działania: – osoby nisko reaktywne: mała podatność na zmęczenie, zdolność robienia wszystkiego za jednym zamachem, potrzeba rozgrzewki (zaczynają od zadań łatwych, po czym dobrze robią zadania trudniejsze). Te osoby po prostu zasiadają i pracują. Korekta pracy jest w trakcie. Stres nie jest czynnikiem przeszkadzającym, na sprawdzianach, kolokwiach itd. mogą odpowiadać ustnie. Dobrze radzą sobie z tremą. Napięcie emocjonalne powoduje, że osoby te są w stanie jeszcze intensywniej pracować. Mogą … Czytaj dalej →

Aktywność – to, ile chcemy robić, jak dynamicznie, jak szybko, jak często. Mówimy o pewnej przeciętnej tendencji życiowej, nie wymuszonej np. przez zbliżający się egzamin czy koncert. Gdy będzie się działo zbyt dużo, to bardzo szybko spadnie efektywność naszego działania. Jednostki silnie reaktywne wykazują małe zapotrzebowanie na bodźce. Oczywiście dla nich też jest dostępna duża aktywność, ale aby ją osiągnąć, muszą dużo popracować. Inne składowe temperamentu: – szybkość reakcji (czas … Czytaj dalej →

Współczesne rozumienie temperamentu: Jan Strelau: temperament określa zapotrzebowanie na stymulację – ile bodźców potrzebujemy otrzymać, aby działać optymalnie. Człowiek źle się czuje w sytuacjach skrajnych, gdy mamy zbyt dużo lub zbyt mało bodźców. Temperament to stałe cechy, które przejawiają się w sile i szybkości reagowania i parametrach reakcji. Temperament będzie się przejawiał w całej motoryce – w ruchach i szybkości chodzenia. Sam przebieg procesów nerwowych leżących u podłoża naszego myślenia … Czytaj dalej →